Shokati Moqarab S, Nabavi-Zadeh Namaazi S V.
(2025). Conceptualization of “Death” in the Speeches of Qassem Soleimani:A Cognitive Approach to the “Good–Evil” Dichotomy [In Persian]. JSAL. 8(2), 67-89.
URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-181-fa.html
1- استادیار گروه زبانهای خارجی و زبانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- دکترای تخصصی مطالعات امریکای شمالی، دانشکده مطالعات جهان، دانشگاه تهران، تهران، ایران ، s.v.namazi@ut.ac.ir
چکیده: (500 مشاهده)
استعاره بخش مهمی از ایدئولوژی و هویت است؛ استعاره چارچوبی شناختی و مفهومی ابزاری برای جهانبینی فراهم میکند تا از رهگذر آن برجستهسازی نگرش خاصی و حاشیهرانی نگرشهای رقیب و طرد مفهومسازیهای برآمده از تفکر، ذهنیت و ادراک غیر رقم بخورد. جستار پیش رو بر آن است تا با استفاده از این ابزار معنایی به این پرسش پاسخ دهد که قاسم سلیمانی در قالب چه الگوهای شناختی دوگانه خیر و شر (حق و باطل) را در سخنان خود بازنمایی میکند؟ پاسخ به این پرسش با نگاهی به سه متن اصلی (وصیتنامه، نامه به رهبر مبنی بر اعلام پایان داعش، و سخنرانی در جمع مدافعان حرم) و با استفاده از رویکرد نظری لیکاف و جانسون (2008) و کووچش (2020) به استعاره مفهومی صورت میگیرد. بازتولید گفتمانی این مفهوم در نسبتیابی آن با درونگروه و برونگروه صورت میگیرد. خیر و شر با اتکای بر برجستهسازی مفهوم مسیر، راه، و وجود مسافران، اهداف و مقاصد مختلف در سخنان وی بازنمایی میشود. تحلیل دادهها با استفاده از استعاره «زندگی سفر است» صورت گرفته تا اجزای سازنده این استعاره و وجود مسافران، مسیر، مقصد، هدف مشترک و موانع در مفهومسازی پارهگفتارها تبیین گردد. آنجا که صحبت از صهیونیسم، استکبار و جبهه باطل به صورت کلی است، مقصد ویرانگر است و آنجا که مسیر راه حق است، مسافران مجاهدان و شهدا هستند و مقصد شهادت و رسیدن به تعالی است. بر اساس یافتههای این مطالعه، سخنرانیهای قاسم سلیمانی این دوگانه شناختی را در قالب استعاره «زندگی سفر است» بازنمایی میکند و بیش از اینکه به دگرها بپردازد، به درونگروه پرداخته و مسیر خیر یا حق را با ابتنای بر مفاهیمی همچون جهاد، شهادت، راه عبد صالح و... به تصویر میکشد. اگرچه در پارهگفتارهای مورد مطالعه، معدود اشاراتی به دگرها در قالب مفهوم باطل دیده میشود، به واقع، از رهگذر انتخاب مسیر است که موجودیتها در نهایت میتوانند خود را در موقعیت درونگروه یا برونگروه گفتمانهای دیگر جای دهند. اینجا است که چگونگی ایفای نقش نظامهای تعبیر شناختی در مرزبندیهای هویتی و صورتبندیهای گفتمانی آشکار میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تحلیل گفتمان دریافت: 1403/11/7 | پذیرش: 1404/3/10 | انتشار: 1404/3/10