جستاری معناشناسانه بر واژه‌های «فقیر و غنی» در نهج البلاغه با الهام از روش معناشناختی توشیهکو ایزتسو

بدخشان, رؤیا; غیبی, عبدالأحد

زبان‌ کاوی کاربردی

دوره 4، شماره 2 - ( آموزش زبان، ادبیات و زبان شناسی 1400 ) جلد 4 شماره 2 صفحات 42-17 | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.29809304.1400.4.2.2.1

Mendeley

Zotero

RefWorks

Badakhshan R, Gheibi A H. (2021). A semantic analysis of the words "rich and poor" in Nahj al-Balagheh inspired by the semantic method of Toshihko Izutsu [In Persian]. JSAL. 4(2), 17-42.
URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-46-fa.html

بدخشان رؤیا، غیبی عبدالأحد. جستاری معناشناسانه بر واژه‌های «فقیر و غنی» در نهج البلاغه با الهام از روش معناشناختی توشیهکو ایزتسو زبان کاوی کاربردی 1400; 4 (2) :42-17

URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-46-fa.html

جستاری معناشناسانه بر واژه‌های «فقیر و غنی» در نهج البلاغه با الهام از روش معناشناختی توشیهکو ایزتسو

رؤیا بدخشان^*¹، عبدالأحد غیبی²

1- دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، آذربایجان، ایران ، badakhshan.roya@yahoo.com
2- دانشیار گروه زبان و ادبیّات عربی، دانشکده ادبیّات و علوم انسانی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، آذربایجان، ایران

چکیده: (612 مشاهده)

معناشناسی یکی از رویکردهای نوین در حوزه زبانشناسی است که با تبیین واژگان سر و کار دارد؛ این علم به عنوان یکی از علم‌های هدفمند، در زمینه مطالعات قرآنی و متون قدسی کاربرد چشمگیری دارد. به عبارتی دقیق‌تر، به کمک علم معناشناسی، معنای دقیق یک واژه و مراد و مقصود گوینده روشن می‌گردد که از این میان روش معناشناختی ایزتسو (نویسنده ژاپنی)، برای تبیین و تحلیل واژگان در سطوح مختلف معنایی، روابط معنایی و مفهوم متقابل، کارایی بهتری دارد. براین اساس، بازکاوی و تعیین جایگاه هریک از عناصر و مفردات در متون قدسی، در گرو بررسی آن واژه با واژه‌های همنشین و متقابل آن در یک سیستم نظام‌مند و سایر واژه‌های هم ردیف است. دو واژه «فقیر» و «غنی» از جمله واژگان مفهومی و کلیدی نهج البلاغه به شمار می‌آیند که به صور گوناگون در این کتاب قدسی تبلور یافته‌اند. پژوهش حاضر که با روش توصیفی-تحلیلی و از منظر لغوی و سپس با تکیه بر علم معناشناسی ایزتسو در یک محور همنشینی و تقابلی واژگان، مفهوم واژه «فقیر» و «غنی» را مورد تحلیل و کنکاش قرار داده، دستاوردش مبیّن این است که دو واژه مذکور، با کارکرد اسمی و فعلی در متن نهج البلاغه، در مفاهیم مثبت و منفی نمود یافته‌اند و از همه مشهودتر، تقابل این دو واژه در یک محور همنشینی، پیام مهمی را القا می‌کنند. براین اساس، این دو واژه علاوه بر معنای عامی که بیشتر لغت شناسان و مفسران از آن ارائه نموده‌اند، در کلام پربار امام (ع)، توسعه معنایی یافته‌اند؛ به عبارتی، علاوه بر معنای نیازمندی و بی نیازی مادی، جنبه معنوی نیز به خود گرفته‌اند. دیگر اینکه این دو واژه، معیاری برای سنجش کرامت انسانی شخص نمود یافته‌اند.

واژه‌های کلیدی: معناشناختی ایزتسو، نظام معنایی، تقابل معنایی، فقیر، غنی

متن کامل [PDF 868 kb] (639 دریافت)

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تحلیل گفتمان
دریافت: 1402/2/29 | پذیرش: 1400/6/10 | انتشار: 1400/6/10

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.