دوره 8، شماره 2 - ( زبان کاوی کاربردی (JSAL) 1404 ) جلد 8 شماره 2 صفحات 20-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

mola ebranpanimi A, Bahmanabadi K, Bahmanabadi S. (2025). An examination of the element of time in the novel "Sama Qaribeh Men Baytna" by Shahla Al-Ajili based on the theory of Gerard Genette.. JSAL. 8(2), 1-20.
URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-178-fa.html

ملاابراهیمی عزت، بهمن آبادی کوثر، بهمن آبادی سعید. بررسی عنصر زمان در رمان «سماء قریبه من بیتنا» أثر شهلا العجیلی بر اساس نطریه ژرار ژنت زبان کاوی کاربردی 1404; 8 (2) :20-1

URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-178-fa.html

بررسی عنصر زمان در رمان «سماء قریبه من بیتنا» أثر شهلا العجیلی بر اساس نطریه ژرار ژنت

عزت ملاابراهیمی^*¹، کوثر بهمن آبادی²، سعید بهمن آبادی³

1- استاد تمام گروه زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران ، mebrahim@ut.ac.ir
2- ارشد زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران
3- دانشجو دکتری زبان و ادبیات عرب دانشگاه تهران

چکیده: (129 مشاهده)

با تحلیل عنصر زمان دستیابی به معنای اثر روایی آسان¬تر می ¬شود؛ زیرا تأثیر به¬سزایی روی دیگر عناصر داستان می¬¬گذارد و آنها را به نحوی درگیر می¬کند. عنصر زمان باعث پیشبرد روایت هر داستانی می¬شود. رمان سماء قریبه من بیتنا اثر شهلا العجیلی روایتی است که عنصر زمان در آن از مهمترین عناصر داستان است که در پیشبرد داستان نقش مهمی را ایفا می¬کند. این مقاله می¬کوشد با روش توصیفی – تحلیلی به بررسی عنصر زمان در رمان مذکور برپایه نظریه ژار ژنت بپردازد. در آخر به این نتیجه می¬رسد که العجیلی ابتدا زمان داستان را با گذشته نگری و بیرون متنی شروع می¬کند و به تدریج زمان درون متنی و در آخر با آینده نگری به پایان می¬رساند. جهت تغییر زمان داستان از گذشته¬نگری به آینده¬نگری و از درونی به بیرونی شخصیت ها را دخالت می¬دهد تا نقش اساسی در این تغییر و تحول داشته باشند به طوری که با گفت و گوی شخصیت¬ها زمان داستان را از بیرونی به درونی تغییر حالت می¬دهند. در واقع نویسنده، داستان خود را از خشکی و یک نواختی خارج کند

واژه‌های کلیدی: زمان پریشی، ژرار ژنت، شهلا العجیلی، سماء قریبه من بیتنا

نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: پژوهش‌های زبانی
دریافت: 1404/2/8 | پذیرش: 1404/3/9 | انتشار: 1404/3/10

ارسال پیام به نویسنده مسئول

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.