- English
-
ورود به سایت
- جستجو
- سبد خرید
آیتمی وجود ندارد - فهرست
دوره 6، شماره 1 - ( زبان کاوی کاربردی (JSAL) 1401 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 31-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Farah Bakhsh A, Moayeri Farsi H. (2023). Analyzing the Stylistic-Linguistic Suitability of Mirjalaluddin Kazazi's Translation of Shaheswar Arrabeh by Chértin Dutroy based on the Action Space of the Text [In Persian]. JSAL. 6(1), 1-31. doi:10.52547/jsal.6.1.1
URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-21-fa.html
URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-21-fa.html
فرح بخش علیرضا، معیری فارسی هلیا. بررسی تناسب زبانی - سبکی ترجمه میرجلال الدین کزازی از شهسوار ارابه اثر کرتین دوتروی بر پایه فضای کنشی متن زبان کاوی کاربردی 1401; 6 (1) :31-1 10.52547/jsal.6.1.1
1- دانشیار زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه گیلان، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، رشت، ایران ، alirezafarahbakhsh@guilan.ac.ir
2- کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2- کارشناسی زبان و ادبیات انگلیسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده: (1959 مشاهده)
مفهوم شوالیه و شوالیه گری در روند تاریخی از امپراتوری روم باستان تا اواسط قرون وسطی به تدریج شکل گرفته است و تبدیل به الگویی والا از جنگاوری و شرافت در رمانس (نوعی شعر روایتگونه در ادبیات اروپا) شده است. کرتین دوتروی، یکی از نخستین رمانس نویسان مشهور فرانسوی، شش منظومه با موضوع افسانه‌های شاه آرتور سروده است که از میان آنها پنج منظومه ارک و انید، ایوین: شوالیه شیر، کلیگس، پرسیوال: داستان جام و شهسوار ارابه به جاماند‌ه‌اند. رمانس شهسوار ارابه اثر دوتروی در داستان‌های شاه آرتور جایگاه ویژ‌ه‌ای دارد، زیرا با واردکردن لانسلوت فرانسوی به حلقه شوالیه‌های شاه آرتور زمینه را برای نقش مایه‌ها و مفاهیم شوالیه گری مانند عشق درباری، احترام به بانوان و اخلاقیات مسیحی مهیا می‌سازد. میرجلال الدین کزازی این رمانس را با عنوان شهسوار ارابه به فارسی برگردانده است هدف پژوهش حاضر این است که میزان وفاداری ترجمه کزازی به متن اصلی شهسوار ارابه، نوشته کرتین دوتروی را به عنوان یکی از مشهورترین رمانس‌‌های قرون‌وسطایی بسنجد. این جستار پایبندی متن برگردان شهسوار ارابه به قراردادهای حاکم بر شوالیه‌گری، زبان به‌کار رفته در متن اصلی و انعکاس این قرارداد‌ها و فرهنگ شوالیه‌گری را در ترجمه کزازی بر پایه فضای کنشی متن بررسی می‌‌کند. معانی صریح ناشی از کنش و روابط عناصر سازنده متن را پوشش می‌‌دهند؛ محتوای معنایی از طریق همنشینی در یک زنجیره، موجب کنش میشوند و معطوف به کنش شخصیت‌‌ها یا عامل‌‌های کنش و اثرات ناشی از آنها است. ترجمه شهسوار ارابه در سه سطح واژهها، لحن و دستور زبان از نظر رعایت سبک رمانس و قراردادهای حاکم بر شوالیه‌گری بررسی شده است. در هر یک از این سه سطح، واژهها، لحن و دستور زبان از جنبه‌‌‌های آرکاییسم (باستان‌گرایی)، بزمی و رزمی بودن، بیان لطافت و ظرافت، استفاده از ادبیات مردمی و زبان روایی و توصیفی، ضمن مقایسه با عناصری مشابه در متن اصلی و با هدف شناسایی و تحلیل شباهت‌‌ها و تفاوت‌‌ها ارزیابی شد‌ه‌اند. یافته‌‌های این پژوهش نشان می‌‌دهند که در سطح واژهها، کزازی به استفاده از واژههای آرکاییک و حماسی اصرار می‌‌ورزد و از واژههای غنایی و اصطلاحات مردمی، که از مولفه‌‌های اصلی زبان رمانس قرون‌وسطایی هستند، بهره نمی‌گیرد و لذا از سبک متن اصلی دور می‌‌شود. در سطح لحن، آرکاییسم، فضای حماسی و غیرروایی و ارجح دانسته‌شدن آوا‌های انسدادی فارسی به آوا‌های سایشی عربی سبب میشوند که زبان ترجمه از سبک رمانس فاصله بگیرد و مفاهیم کلیدی فرهنگ شوالیه‌گری نقض شوند. در سطح دستور زبان نیز برتری زبان حماسی به زبان غنایی، پیچیدگی جمله‌بندی و آرکاییسم نحوی، همگی حاکی از این هستند که کزازی زبان شوالیه‌گری را رعایت نکرده و به سبک رمانس قرون‌وسطایی پایبند نبوده است.
واژههای کلیدی: میرجلال الدین کزازی، شهسوار ارابه، کرتین دوتروی، فضای کنشی متن، رمانس قرون‌وسطایی، شوالیه‌گری، تناسب زبانی – سبکی، زبان شناسی اجتماعی
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
زبان شناسی اجتماعی
دریافت: 1400/10/9 | پذیرش: 1401/2/15 | انتشار: 1401/12/10
دریافت: 1400/10/9 | پذیرش: 1401/2/15 | انتشار: 1401/12/10
فهرست منابع
1. Amid, H., (2010). Amid's Persian dictionary. Tehran: Farhang-Nama Publications.
2. Baldick, C. (2008). The Oxford Dictionary of Literary Terms. Oxford: Oxford University Press.
3. Braheni, R., (1989). Story writing, Tehran: Alborz Publications.
4. Bruckner, M., (1993). Shaping Romance. Pennsylvania: University of Pennsylvania Press.
5. Dad, S., (1993). Literary terminology. Tehran: Morvarid Publications.
6. Dehkhoda, A., (1998). Dictionary, Tehran: University Publications.
7. Dronke, P., (1968). The Medieval Lyric. Woodbridge: Boydell & Brewer.
8. Emami, M., (2017). "Examining and recognizing the types of tone and its connection with reading skills in the 8th Persian book (1st year of secondary school)", Journal of Pouyesh in Humanities Education, Pouyesh in Humanities Education, Vol. 3, No. 7, pp. 16-31. Doi: 20.1001.1.27172260.1396.3.7.4.4.
9. Frappier, J., (1995). Le Chevalier de la Charrett. Paris: Honore Champion.
10. Gaunt, S., (2000). "Romance and other Genres", The Cambridge Companion to Medieval Romance, Cambridge: Cambridge University Press. [DOI:10.1017/CCOL0521553423.004]
11. Gholamrezaei, M., (2008). The stylistics of Persian poetry from Rudaki to Shamlu. Tehran: Jami Publications.
12. Grimbert, J., (2012). "Chretien in Translation", Medieval Literature, Vol. 19, pp. 16-22. [DOI:10.1080/07374836.1986.10523364]
13. Hakemi, I., (2003). The religion of chivalry. Tehran: Asatir Publishing House.
14. Hardman, P., (2002). The Matter of Identity in Medieval Romance. Woodbridge: Boydell & Brewer.
15. Harf-Lancer, L., (2005). Chretien's Literary Background, The Cambridge Companion to Medieval Romance, Cambridge: Cambridge University Press.
16. Homaei, J., (1994). Rhetorical Techniques and Literary Industries. Tehran: Homa Publications.
17. Keen, M., (1984). Chivalry. New Haven & London: Yale University Press.
18. Khatun abadi, l., (2012). Keikhosro: The ideal of the Iranian Shah. Tehran: Jahan Kitab Publications.
19. Knowles, E., (2005). The Oxford Dictionary of Phrase and Fables. Oxford: Oxford University press.
20. Krueger, R., (2003). The Evolution of French Prose Romance. Cambridege: Cambridge University Press.
21. Lacy, N. J. (1987). The Legacy of Chretien de Troyes. Amsterdam: Rodopi. [DOI:10.1163/9789004463578]
22. Loomis, R. S. (1949). Arthurian Tradition & Chretien de Troyes. New York: Columbia University Press. [DOI:10.7312/loom90420]
23. Mahdizadeh Fard, B., (2014). "Descriptive narrative and narrative description in fictional literature", review letter: Collection of articles of the National Conference of Literary Theory and Criticism in Iran, Vol. 3, pp. 269-284.
24. Malek Thabet, M., (2011). "The model of epic language analysis", Persian language and literature research quarterly, Vol. 11, No. 24, pp. 179-143.
25. Mandanipour, S., (2005). Shahrazad's ghosts, Tehran: Gognus Publications.
26. McCoy, R. C. (1989). The Rites of Knighthood: The Literature and Politics of Elizabethan Chivalry. Berkeley & Los Angeles: University of California Press. [DOI:10.1525/9780520331716]
27. Miremadi, A., (1997). Farsi syntax. Tehran: Samt Publications.
28. Mirsadeghi, J., (2001). Story elements. Tehran: Sokhan Publications.
29. Motamen, Z., (1985). Persian poetry and literature. Tehran: Zarin Publications.
30. Nazerzadeh, F., (2004). An introduction to playwriting. Tehran: Samt Publications.
31. Newsted, H., (1967). "Romances: General", A Manual of the Writings in Middle English, Vol. 1, pp. 11-16.
32. Nurpisheh, M., (2009). "Grammatical deviation in contemporary poetry", Baharestan Sokhan Literature Persian Quarterly, Vol. 6, No. 13, pp. 202-169.
33. Owen, D. D. R. (1987). The Complete Romances of Chretien de Troyes. London: Everyman.
34. Rahmani, H., (2014). "Research on the nature and essence of lyrical literature", International conference for the promotion of Persian language and literature, 10th period, pp. 58-70.
35. Riddy, F., (1987). Sir Thomas Malory. Leiden: E. J. Brill.
36. Roshanzadeh, M., (2017). "Analysis of tone in ninth grade Persian book", the quarterly journal of the development of Persian language and literature education, Vol. 32, No. 124, pp. 82-88.
37. Sadeghian, M. A., (2009). "Epic tone in elemental poems", Parsi Quarterly, Vol. 10, No. 48, pp. 150-174.
38. Sadri Nia B. (2009) "Historical Background and Theoretical Bases of Pure writing". Journal of Persian language and literature, Vol. 17, No. 65, pp 99-127
39. Safa, Z. A., (1978). History of literature in Iran. Tehran.
40. Salari, M., (2019). "Comparing the traditional and modern Persian grammar", The scientific journal of Islamic human sciences, Vol. 6, No. 22, pp. 108-113.
41. Shafiei Kadkani, M. R., (2001). Periods of Persian poetry. Tehran: Sokhon Publications.
42. Shafiei Kadkani, M. R., (2005). Poetry music, Tehran: Aghah Publications.
43. Shamisa, C., (2004). literary criticism, Tehran: Ferdous Publications.
44. Shayganfar, H., (2018). "Khorasani Style", Great Islamic Encyclopedia, Vol. 12, No. 22, pp. 147-154.
45. Stevens, J. E. (1973). Medieval Romance: Themes and Approaches. London: Hutchinson.
46. Troyes, Chrétien de., (2010). Lancelot: The Knight of the Cart, Translation: Mirjalaluddin Kezazi, Tehran: Moein Publications.
47. Zakeri kish, O. (2019). Elements of Lyrical Language in Taqazzols (Sonnets) of Farrukhi Sistani. Textual Criticism of Persian Literature, Vol 11, No 2, pp 95-109. doi: 10.22108/rpll.2018.112759.1372.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |