بررسی خطبه شقشقیه بر اساس نظریه‌ی کارگفت (آستین و سرل)

زبان‌ کاوی کاربردی

دوره 3، شماره 2 - ( آموزش زبان، ادبیات و زبان شناسی 1399 ) جلد 3 شماره 2 صفحات 91-69 | برگشت به فهرست نسخه ها

Mendeley

Zotero

RefWorks

(2020). A Study of the Shaqqaqiyah Sermon Based on the speech action Theory (Austin and Searle). JSAL. 3(2), 69-91.
URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-63-fa.html

بررسی خطبه شقشقیه بر اساس نظریه‌ی کارگفت (آستین و سرل) زبان کاوی کاربردی 1399; 3 (2) :91-69

URL: http://jsal.ierf.ir/article-1-63-fa.html

بررسی خطبه شقشقیه بر اساس نظریه‌ی کارگفت (آستین و سرل)

چکیده: (704 مشاهده)

نظریه‌ی کارگفت یا کنش گفتاری، نظریه‌ای است که برای تحلیل گفتمان و به منظور دریافت هدف و قصد گوینده به کارمی رود. این نظریه، اولین بار توسط آستین مطرح شد و سرل آن را تکامل بخشید. نظرات سرل درباره ی کارگفت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و در علوم زبانشناسی، جامعه شناسی و فلسفی از آن بهره می برند. وی کارگفت ها را در پنج گروه طبقه بندی کرد: الف. اظهاری: این نوع کارگفت تعهد گوینده را به صدق یک گزاره بیان می کند ب. ترغیبی: که مخاطب را به انجام دادن عملی ترغیب می‌کند ج. تعهدی: تعهد گوینده را به انجام دادن کاری بیان می کند د. عاطفی : احساس گوینده را در برابر وقوع رویدادی بیان می کند ه. اعلامی: گوینده شرایط جدیدی را به مخاطب اعلام می کند. سرل برای تعیین تمایز میان پنج گونه ی کارگفت ها ازچهار عامل بهره می گیرد: نکته ی غیر بیانی، تطبیق، وضع روانی، محتوا. بررسی خطبه شقشقیه براساس کارگفت سرل، نشان می دهد که کارگفت‌های اظهاری – در معنای صریح- و کارگفت های عاطفی – در معنای ضمنی – با نکته ی غیر بیانی هجو بیشترین تعداد را در این خطبه داشته و در نهایت کارگفت تعهدی نیز به کار رفته است اما کارگفت‌های اعلامی و ترغیبی به هیچ وجه به کار نرفته است. تطابق بافت موقعیتی خطبه با انواع کارگفت‌های به کار رفته در متن و بسامد آنها، نشان از قدرت بالای مخاطب شناسی و درک آن حضرت از بافت موقعیتی است. روش استفاده شده در این مقاله، توصیفی – تحلیلی است.

واژه‌های کلیدی: زبان شناسی، کنش گفتاری، تحلیل گفتمان، نظریه کارگفت سرل، نهج البلاغه

متن کامل [PDF 266 kb] (261 دریافت)

موضوع مقاله: تحلیل گفتمان
دریافت: 1402/2/31 | پذیرش: 1399/6/10 | انتشار: 1399/6/10

بازنشر اطلاعات
	این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.